ROCZNY RAPORT 2015/2016
EWALUACJA WYBRANYCH OBSZARÓW:
I. Identyfikacja i diagnostyka uczniów zdolnych
i uzdolnionych w szkole
II. Oferta zajęć szkolnych pozalekcyjnych w ramach programu Wars i Sawa
W RAMACH SZKOLNEGO PROGRAMU WSPIERANIA UZDOLNIONYCH
„WARS i SAWA”
Opracowanie:
Justyna Staręga, Martyna Mendelowska
Zespół do ds. Wspierania Uzdolnionych
Szkolny Zespół Psychologiczno – Pedagogiczny
I. Identyfikacja i diagnostyka uczniów zdolnych i uzdolnionych
w szkole
OBSZAR EWALUACJI:
Identyfikacja i diagnostyka uczniów zdolnych i uzdolnionych w szkole
CEL EWALUACJI:
Zwiększenie skuteczności i trafności identyfikacji i diagnozy uczniów zdolnych i uzdolnionych
OPIS EWALUACJI:
PYTANIA KLUCZOWE:
KRYTERIA EWALUACJI:
ŹRÓDŁA INFORMACJI I DOBÓR PRÓBY:
METODY BADAWCZE:
WYNIKI EWALUACJI:
Dobór narzędzi diagnostycznych i identyfikacyjnych.
Narzędzie diagnozujące uzdolnienia skierowane zostało do rodziców. Celem było jak najefektywniejsze rozpoznanie zdolności i uzdolnień u uczniów. Kwestionariusz składał się z 48 stwierdzeń odnoszących się do dziecka, do których rodzice mieli ustosunkować się na 4-stopniowej skali (zdecydowanie nie, raczej nie, raczej tak, zdecydowanie tak). Narzędzie zostało opracowane w oparciu o test Dawida Lewisa.
Analiza kwestionariusza pozwoliła na uzyskanie wyniku ogólnego i wyników w 7 skalach odpowiadających poszczególnym uzdolnieniom. Diagnozowane uzdolnienia: matematyczne, językowe, sportowe, twórcze, muzyczne, plastyczne i społeczne.
W roku szkolnym 2015/2016 przeprowadzono także diagnozę stylów uczenia się. Badaniem objęci zostali uczniowie klas III, IV i V. Kwestionariusz składał się ze stwierdzeń, które zostały pogrupowane w 3 kategorie odpowiadające stylom uczenia: wzrokowemu, słuchowemu i kinestetycznemu.
Uczeń miał za zadanie ustosunkować się do każdego ze stwierdzeń i oznaczyć swoją odpowiedź. Uczeń samodzielnie sumował swoje wyniki w każdej z kategorii, w ten sposób uzyskując wynik testu odpowiadający stylowi, który jest jego dominującym. Drogą część narzędzia stanowiła karta informacyjna dotycząca stylów uczenia się i wskazówek dla uczniów oraz rodziców dotyczących pracy odpowiedniej dla danego dziecka. Karty informacyjne uczniowie po badaniu zabierali do domu.
Dokumentacja wyników identyfikacji i diagnozy, zestawienie wyników
W szkole istnieje baza zawierająca tabele wyników wszystkich uczniów. Zostały opracowane indywidualne imienne karty, które zawierają dane ucznia (imię i nazwisko, klasa). Dla każdego ucznia opracowana została tabela zawierająca zestawienie wyników uzyskanych w kwestionariuszu uzdolnień. Przedstawione zostały one w formie punktów, a także przeliczone zostały na procenty. Dla każdej skali została również wyliczona średnia klasy, w której znajduje się dany uczeń, co pozwala na odniesienie wyniku dziecka pozostałych członków jego klasy.
W II okresie roku szkolnego 2013/2014 poddano diagnozie 280 uczniów. W kolejnych dwóch latach w zakres badań włączone zostały klasy pierwsze. W roku 2014/2015 przebadano 32 uczniów, a w bieżącym roku 88 uczniów. Dokumentacja zawierająca wyniki wszystkich uczniów jest do wglądu nauczycieli, specjalistów pracujących w szkole oraz rodziców uczniów. Baza danych jest przechowywana w gabinecie psychologa szkolnego.
Badaniu stylów uczenia poddano w roku szkolnym 2014/2015 121 uczniów. Dodatkowo w roku 2015/2016 do badań włączono 25 uczniów klasy IV. Zostali oni przebadani rok później, ze względu na to, że są to uczniowie rocznikowo młodsi. Wyniki zostały również włączone do bazy.
Działania podejmowane w szkole w zakresie wsparcia zdolnego i uzdolnionego
Szkoła oferuje szereg zajęć pozalekcyjnych pozwalających uczniom na rozwijanie ich uzdolnień. W rocznej ofercie zajęć znalazły się:
Dodatkowo jeden z uczniów klasy I objęty został indywidualnymi zajęciami mającymi na celu rozwój jego uzdolnień. Został mu przyznany nauczyciel, który raz w tygodniu pracuje z dzieckiem.
Prowadzone są regularne konsultacje wychowawców ze specjalistami pracującymi w szkole, mające na celu jak najlepszy dobór oferty edukacyjnej odpowiadającej preferencjom uczniów.
WNIOSKI:
II. Oferta zajęć szkolnych pozalekcyjnych w ramach programu Wars i Sawa
OBSZAR EWALUACJI:
Oferta zajęć szkolnych pozalekcyjnych
CEL EWALUACJI:
Wyselekcjonowanie i rozszerzenie, adekwatnej do rodzaju zdolności i uzdolnień i zainteresowań, oferty zajęć szkolnych pozalekcyjnych
OPIS EWALUACJI:
PYTANIA KLUCZOWE:
KRYTERIA EWALUACJI:
1. Trafność propozycji zajęć szkolnych pozalekcyjnych do potrzeb uczniów zdolnych i uzdolnionych
2. Skuteczność zaproponowanej oferty zajęć szkolnych pozalekcyjnych
3. Efektywność zaproponowanej oferty zajęć szkolnych pozalekcyjnych
ŹRÓDŁA INFORMACJI I DOBÓR PRÓBY:
Uczniowie klas: III i V (wybór celowy – reprezentanci dwóch etapów edukacyjnych) , rodzice uczniów klas: III- V, wychowawcy, nauczyciele
METODY BADAWCZE:
1. Ankieta i wywiady indywidualne ze wszystkimi nauczycielami, prowadzącymi zajęcia pozalekcyjne
2. Ankieta wśród rodziców badająca zadowolenie z prowadzonych zajęć szkolnych pozalekcyjnych.
3. Ankieta wśród uczniów badająca zadowolenie z prowadzonych zajęć szkolnych pozalekcyjnych.
4. Analiza dokumentacji: dzienniki, sprawozdania z realizacji zajęć szkolnych pozalekcyjnych, materiały informujące o ofercie zajęć szkolnych pozalekcyjnych.
WYNIKI EWALUACJI:
100% ( 62 osoby ) deklaruje wiedzę, na temat prowadzenia w naszej szkole zajęć kierowanych do uczniów o specjalnych potrzebach edukacyjnych i mających trudności w nauce.
Wniosek: Uczniowie posiadają wiedzę na temat prowadzonych w szkole zajęć wyrównawczych.
Zajęcia pozalekcyjne w naszej szkole cieszą się dużą popularnością. Do uczęszczania na nie przyznaje się 87% ( 54 osoby ) respondentów.
Wniosek: Większość badanych uczniów uczęszcza na zajęcia pozalekcyjne.
Chcąc dokładniej zbadać potrzeby uczniów, zapytaliśmy młodzież w jakich zajęciach uczestniczą?
Obrazuje to tabela:
Zajęcia pozalekcyjne |
Liczba uczęszczających ankietowanych. |
||
Liczba osób |
Procent |
||
Koło scrabblisty |
16 |
26 |
|
Koło matematyczne |
21 |
34 |
|
WDŻ |
22 |
35 |
|
Reedukacja |
14 |
23 |
|
Zajęcia wyrównawcze |
7 |
11 |
|
Szachy |
10 |
16 |
|
Rewalidacji |
1 |
1 |
|
Logopeda |
1 |
1 |
|
Koło hiszpańskiego |
3 |
4 |
|
Koło angielskiego |
5 |
8 |
|
Sks |
11 |
17 |
|
Chór |
14 |
23 |
|
Zajęcia plastyczne |
2 |
3 |
|
Umuzykalnienie |
6 |
10 |
|
Koło francuskiego |
1 |
1 |
|
Gagatek |
2 |
3 |
|
Wolontariat |
1 |
1 |
|
Wniosek: Uczniowie korzystają z szerokiego zakresu zajęć od sportowych, artystycznych po te przygotowujące ich do egzaminów i pomagające w nadrabianiu zaległości w nauce.
Poprzez udział w zajęciach pozalekcyjnych, w tym również dydaktyczno – wyrównawczych, każdy uczeń ma szansę odkrywać swoją indywidualność i osobisty potencjał. Rozbudowany system zajęć, poprzedzony szczegółowym rozpoznaniem potrzeb, daje naszym wychowankom możliwość wyboru optymalnych, odpowiednich i zgodnych z zainteresowaniami lub potrzebami form spędzania czasu po lekcjach.
W tym miejscu można przejść do pytania, w których zajęciach uczniowie uczestniczą najchętniej. Chcieliśmy poznać zdanie uczniów na temat prowadzonych zajęć.
Wymienione zajęcia otrzymały dużą liczbę pozytywnych opinii. Uczniowie cenią je za postawę prowadzących i ciekawość poruszanych tematów. Uważają również, że mogą się na nich dużo nauczyć. Twierdzą, że na zajęciach „dobrze się czują” i że „jest fajny klimat”. Inne zajęcia również zostały wymieniane ale zdecydowanie rzadziej.
W naszej placówce każde dziecko ma szanse odkryć swoje zdolności, ale ma także możliwość ćwiczenia i wyrównywania braków, które mogły by rzutować na ogólnym jego rozwoju. Interesowało nas czy uczniowie oprócz rozwijania swoich zdolności dbają także o sfery w których nie do końca czuja się mocni. W związku tym zadaliśmy uczniom pytanie poniżej.
Ponad połowa, bo 57% ( 35 osób) ankietowanych korzysta z tej formy pomocy przy czym systematycznie 36% ( 22 osób ) uczniów. Uczestnictwo w zajęciach czasami deklaruje 13% (8osób) a rzadko 8% (5osób).
Wniosek: Częstotliwość udziału uczniów w zajęciach dydaktyczno – wyrównawczych jest wysoka.
Występuje pewna zależność między pytaniem o uczęszczanie na zajęcia wyrównawcze,
a pytaniem przedstawionym poniżej.
70% uczniów ( 43 osoby) uważa że udział w zajęciach ma wpływ na ich wyniki w nauce. Występuje tu jednak podział na wpływ duży (39%) i mały (31%). Trzynastu uczniów (21%) nie wie czy udział w zajęciach ma jakikolwiek wpływ na ich wyniki a tylko 9 % twierdzi że tego wpływu nie ma. Uczniowie uczęszczający na zajęcia wyrównawcze w ramach zajęć pozalekcyjnych częściej zauważali pozytywny wpływ systematycznego udziału w nich i zaznaczali odpowiedź; „tak , ma duży wpływ”.
Wniosek: W opinii uczniów udział w zajęciach ma swoje odzwierciedlenie w ich wynikach edukacyjnych.
Według 68% ( 42 osób ) badanych uczniów z klasy piątej, ilość prowadzonych w naszej szkole zajęć pozalekcyjnych jest wystarczająca i spełnia ich oczekiwania .
Wniosek: Na terenie szkoły organizowana jest odpowiednia ilość zajęć wyrównawczych.
WŚRÓD UCZNIÓW KLAS III.
100% ( 53 osoby ) deklaruje wiedzę, na temat prowadzenia w naszej szkole zajęć kierowanych do uczniów o specjalnych potrzebach edukacyjnych i mających trudności w nauce.
Wniosek: Uczniowie posiadają wiedzę na temat prowadzonych w szkole zajęć wyrównawczych.
Zajęcia pozalekcyjne w naszej szkole cieszą się dużą popularnością. Do uczęszczania na nie przyznaje się 83% ( 44 osoby ) respondentów.
Wniosek: Większość badanych uczniów uczęszcza na zajęcia pozalekcyjne.
Chcąc dokładniej zbadać potrzeby uczniów, zapytaliśmy młodzież w jakich zajęciach uczestniczą?
Obrazuje to tabela:
Zajęcia pozalekcyjne |
Liczba uczniów |
|
Od zabawy do sportu |
14 |
|
Koło matematyczne |
7 |
|
Koło j. polskiego |
7 |
|
Reedukacja |
7 |
|
Zajęcia wyrównawcze |
8 |
|
Rewalidacji |
1 |
|
Koło angielskiego |
12 |
|
Sks |
9 |
|
SI |
1 |
|
Zajęcia plastyczne |
13 |
|
Umuzykalnienie |
6 |
|
Etyka |
1 |
|
Wniosek: Uczniowie korzystają z szerokiego zakresu zajęć od sportowych, artystycznych po te przedmiotowe pomagające w nadrabianiu zaległości w nauce.
Podobnie jak uczniowie klas V także i III odpowiedzieli na pytanie dotyczące zajęć dydaktyczno wyrównawczych.
Ponad połowa, bo 60% ( 32 osób) ankietowanych nie korzysta z tej formy pomocy przy. Uczestnictwo w zajęciach systematycznie deklaruje 13 osób.
Wniosek: Częstotliwość udziału uczniów w zajęciach dydaktyczno – wyrównawczych jest bardzo niska.
69% uczniów ( 37 osoby) uważa że udział w zajęciach ma wpływ na ich wyniki w nauce. Występuje tu jednak podział na wpływ duży (58%) i mały (11%). Piętnastu uczniów (28%) nie wie czy udział w zajęciach ma jakikolwiek wpływ na ich wyniki a tylko 1 uczeń twierdzi że tego wpływu nie ma.
Wniosek: W opinii uczniów udział w zajęciach ma swoje odzwierciedlenie w ich wynikach edukacyjnych.
Badaniem objęto 98 rodziców uczniów klas III i V. Ankieta była anonimowa i składała się z 4 pytań. Celem uczyniono zebranie informacji na temat postrzegania przez rodziców roli szkoły w osiągnięciu sukcesu przez ich dzieci.
Dążenie do sukcesu jest jednym z motorów naszego życia. Zjawisko braku sukcesów jest niepożądane, bo przynosi negatywne skutki dla dziecka, które nie wykorzystuje swoich potencjalnych możliwości. Do znaczących czynników wpływających na sukcesy dzieci i młodzieży w wieku szkolnym, należy najbliższe otoczenie dziecka, osoby które się nim opiekują a więc rodzice ale również środowisko szkolne.
Zapytaliśmy rodziców w czym w szkole ich dziecko osiągnęłoby sukces gdyby otrzymało odpowiednią pomoc. Było to pytanie otwarte na które rodzice mogli wypowiedzieć się w dowolny sposób.
Wyniki prezentuje tabela.
Możliwości wyboru |
Odpowiedzi rodziców |
w nauce |
49% ( 48 osób ) |
w sporcie |
18% ( 18 osób ) |
w sztuce |
18% ( 18 osób ) |
w działaniach społecznych |
5% ( 5 osób) |
w niczym nie osiągnęłoby sukcesu |
-------- |
Niemal połowa – 49% ( 48 osób ) ankietowanych rodziców upatruje osiągnięcia sukcesu przez swoje dziecko w nauce. Na kolejnym miejscu uplasowały się po równo odpowiedzi w sporcie i sztuce – 18% . 4 osób jest zdania, że w działaniach społecznych.
Nie ma badanych, którzy nie wierzą w osiągnięcie sukcesu przez swoje dziecko w żadnej z wymienionych dziedzin. Problemem do analizy w tym pytaniu okazał się fakt iż 34 osoby nie dały żadnej odpowiedzi, co pozostało dla ewaluatorów wielką zagadką.
Wniosek: Rodzice upatrują osiągnięcia sukcesu swoich dzieci przede wszystkim w nauce, sporcie i sztuce.
Ważne było dopytanie respondentów, jaka jest ich opinia na temat tego czy w naszej szkole podejmujemy starania by uczniowie mieli poczucie sukcesu w nauce na miarę swoich możliwości.
55% ( 54 osób ) badanych rodziców uważa, że w szkole raczej dba się, aby uczniowie mieli poczucie sukcesu. Zdecydowanie przekonanych o tym jest 8% ( 8 osób ) ankietowanych. Natomiast 23% (23 osoby) uważa, że raczej nie dokłada się starań aby ich dzieci odczuwały sukces na miarę swoich możliwości.
Wniosek: Rodzice w większości mają przekonanie, że szkoła zapewnia poczucie sukcesu im dzieciom.
Rodzice zostali poproszeni o wybranie konkretnych przykładów działań, jakie stosuje szkoła, umożliwiających każdemu uczniowi odniesienie sukcesu w nauce.
Wyniki przedstawia poniższa tabela.
Działania podejmowane przez szkołę |
Odpowiedzi rodziców |
zajęcia dodatkowe |
58% ( 57osób ) |
koła zainteresowań |
48% ( 47 osób ) |
zajęcia przygotowujące do konkursów |
50% (19 osób) |
zajęcia wyrównawcze |
51% ( 50 osób ) |
motywowanie do nauki |
16% ( 16 osób ) |
indywidualne podejście do ucznia |
19% ( 19 osób ) |
pomoc wychowawcy, pedagoga, nauczycieli |
34% ( 34 osoby ) |
Inne, (jakie)……. |
7% (7 osób) |
Nie wiem |
7% (7 osób) |
Nie podejmuje żadnych działań |
-------- |
Jako przykłady działań dających uczniom poczucie sukcesu, rodzice podają między innymi szeroko rozumiane prowadzenie zajęć dodatkowych – 58% oraz wszelkiego rodzaju kół zainteresowań – 48%. Ponadto ankietowani zwracają uwagę na zajęcia wyrównawcze 51% i indywidualne podejście nauczycieli do uczniów19% oraz udzielanie im pomocy przez wychowawcę i pedagoga szkolnego – 34%. Rodzice zauważają także działania nie wymienione w ankiecie a uwzględnione przez nich w kategorii inne: pochwały, promowanie aktywności, promowanie właściwych postaw społecznych, nagradzanie „symboliczne” za udział w konkursach.
Wniosek: Szkoła podejmuje szereg działań zapewniających uczniom poczucie sukcesu. Rodzice wykazują wiedzę w tym zakresie.
Ostatnie pytanie w ankiecie, dotyczyło poczucia rodziców w kwestii traktowania ich dziecka w sposób indywidualny.
34% (34 osoby) rodziców raczej dostrzega indywidualne podejście nauczycieli do uczniów, a 6% jest tego pewnym. Natomiast 44% ( 43 osoby ) respondentów jest zdania, że ich dziecko raczej nie jest traktowane w szkole w sposób indywidualny a 3% ( 3 osoby ) ankietowanych zaznaczyło, że nie wie. Należało by dodatkowo zbadać przyczynę takiego podziału spostrzeżeń.
Wniosek: Zdanie rodziców na temat indywidualnego traktowania uczniów w szkole jest podzielone.
Badaniem objęto 53 nauczycieli prowadzących zajęcia pozalekcyjne (uczących również w kl. III i V ). Ankieta była anonimowa i składała się z 5 pytań. Dwa pierwsze tyczyły się diagnozowania przez nauczycieli możliwości edukacyjnych uczniów.
Diagnoza ma na celu ocenę poziomu różnych sprawności uczniów, w stosunku do wymagań programu szkolnego. Nie powinna ograniczać się jedynie do sprawdzania i oceniania stanu osiągnięć ucznia, lecz obejmować także wyjaśnienie przyczyn ( genezy) danego stanu i przewidywanie rozwoju osiągnięć (prognozę). Głównym odbiorcą diagnozy jest sam uczeń, który powinien w niej świadomie uczestniczyć, poznać jej wyniki oraz mieć pewien, stosowny do wieku udział w podejmowanych decyzjach. Natomiast pełnoprawnymi użytkownikami diagnoz są rodzice, nauczyciele i wychowawcy. Im więcej wiedzą o uczniu, tym większą mają szansę na dobranie stosownych oddziaływań.
W związku z powyższym zapytaliśmy nauczycieli czy diagnozują możliwości edukacyjne uczniów, a jeśli tak to w jaki sposób.
Wszyscy nauczyciele biorący udział w ankiecie ( 100%) znają umiejętności uczniów, gdyż systematycznie diagnozują ich możliwości edukacyjne.
Wniosek: Nauczyciele systematycznie przeprowadzają diagnozę możliwości swoich uczniów.
Sposoby diagnozowania uczniów |
Odpowiedzi nauczycieli |
obserwacja uczniów |
53 osób |
rozmowa z rodzicami |
51 osób |
rozmowa z pedagogiem |
51 osób |
opinie PPP |
53 osób |
rozmowa indywidualna z uczniem |
49 osób |
bieżące ocenianie |
53 osób |
wyniki sprawdzianu/egzaminów |
53 osób |
inne (test Coopera) |
1 osoba |
Istniała możliwość zaznaczenia kilku odpowiedzi. Przyjmuje się, że najbardziej wszechstronną techniką gromadzenia materiałów jest obserwacja. Właśnie ten sposób diagnozowania możliwości uczniów, jest najbardziej popularny wśród nauczycieli naszej szkoły. Stosuje go 100% respondentów. Wysoka liczba (53 osób) badanych, ceni sobie bieżące ocenianie oraz analizowanie opinii z PPP. Większość ankietowanych wskazało również rozmowę indywidualną z uczniem, konsultację z pedagogiem oraz stosowanie różnego rodzaju testów. Nauczyciele nie zapomnieli również o dużym znaczeniu rozmowy z rodzicami. Taką odpowiedź wybrało 51 osób. W rozmowach indywidualnych, nauczyciele często podkreślali, że wymieniają się informacjami o możliwościach i zdolnościach uczniów, a teczki każdego ucznia ( np. ze stylami uczenia) są dostępne u psychologa.
Wniosek: Nauczyciele w sposób wszechstronny diagnozują możliwości swoich uczniów.
Istotnym elementem polityki naszej szkoły jest wyrównywanie szans edukacyjnych oraz niwelowanie braków w danej dziedzinie które mogły by niekorzystnie wpływać na rozwój dziecka i przysłaniać jego zdolności w innej sferze. Szkoła wzmacnia także działania ukierunkowane na pomoc uczniom, którzy ze względu na czynniki ekonomiczne, społeczne czy kulturowe mają trudności w odkryciu i pokazaniu swojego talentu. Do grupy takich uczniów, można zaliczyć tych o niskich osiągnięciach szkolnych, niepełnosprawnych oraz dotkniętych patologiami społecznymi.
Wsparcie szkoły powinno obejmować nie tylko realizację programów edukacyjnych (dodatkowych zajęć pozalekcyjnych) skierowanych do powyższych grup uczniów, ale także wsparcie pedagogiczno – psychologiczne, skoncentrowane na eliminacji czynników lokujących uczniów w niekorzystnej sytuacji edukacyjnej.
Zapytaliśmy nauczycieli, jakie działania podejmują, aby skutecznie wyrównywać szanse edukacyjne swoich wychowanków.
Działania w celu wyrównywania szans edukacyjnych |
Odpowiedzi |
Zajęcia wyrównawcze |
13 osób |
Indywidualizacja pracy z uczniem |
50 osób |
Konsultacje |
16 osób |
Koła zainteresowań |
35 osób |
Rozmowy indywidualne z uczniem |
35 osób |
Dostosowania dla uczniów z orzeczeniami i opiniami |
25 osób |
Współpraca z rodzicami i innymi nauczycielami |
28 osób |
Budowanie pewności siebie, zapewnienia że uczeń sobie poradzi w pokonaniu trudności, motywowanie do pracy |
27 osób |
Dodatkowe wskazówki w trakcie pracy, |
30 osób |
Pomoce dydaktyczne |
24 osób |
Przygotowania do udziału w konkursach |
17 osób |
Inne: zachęta do udziału w zajęciach, pochwały, |
16 osób |
Ankietowani stosują zróżnicowane, dostosowane do indywidualnych potrzeb i możliwości uczniów metody pracy. Większość stosuje indywidualizację pracy z uczniem. 24 osób stara się wykorzystywać różnorodne i efektywne pomoce dydaktyczne. Duży odsetek badanych (13 osób) prowadzi zajęcia dydaktyczno – wyrównawcze, mające na celu wyrównywanie poziomu wiedzy a tym samym zmniejszania dysproporcji w osiągnięciach edukacyjnych. Na kolejnych miejscach, znalazło się organizowanie kół zainteresowań, konsultacje i dostosowania dla uczniów z orzeczeniami i opiniami PPP. Ponadto nauczyciele starają się zachęcać wychowanków do udziału w konkursach, chwalić postępy w nauce i motywować do dalszej pracy.
Wniosek: Nauczyciele podejmują wiele działań mających na celu wyrównywanie szans edukacyjnych.
Kolejną kwestią, którą postanowiliśmy poddać badaniu, była chęć korzystania uczniów z proponowanych przez nauczycieli oferty zajęć dodatkowych.
Z udzielonych odpowiedzi wynika, że uczniowie są zainteresowani ofertą zajęć dodatkowych w naszej szkole i chętnie w nich uczestniczą.
Wniosek: Oferta zajęć dodatkowych organizowanych przez nauczycieli spełnia oczekiwania uczniów.