Eugeniusz Szwankowski (1906 - 1973)

Historyk, teatrolog, varsavianista. Po ukończeniu Gimnazjum im. Stefana Batorego studiował historię na Uniwersytecie Warszawskim. W latach 1931-1951 pracował naukowo w Archiwum Miejskim w Warszawie, piastując najpierw stanowisko kierownika działu akt dawnych, potem kustosza i dyrektora. W latach 1952-1973 był profesorem i samodzielnym pracownikiem naukowym Instytutu Sztuki Polskiej Akademii Nauk – kierował działem dokumentacji teatralnej. Był członkiem komitetu redakcyjnego Słownika biograficznego teatru polskiego. Organizował i kierował (w latach 1957-1964) pierwszym w Polsce Muzeum Teatralnym z siedzibą w warszawskim Teatrze Wielkim. Współpracował m.in. z „Biuletynem Historii Sztuki”, „Pamiętnikiem Teatralnym”, „Teatrem” i „Stolicą”. Był autorem haseł do Polskiego słownika biograficznego, Słownika biograficznego teatru polskiego i Encyklopedii Warszawy. Wśród jego licznych samodzielnych publikacji na szczególną uwagę zasługują: Warszawa, rozwój architektoniczny i urbanistyczny oraz ulice i place Warszawy. Nie można zapomnieć też o książkach związanych z ludźmi teatru: Teatr Wojciecha Bogusławskiego w latach 1799-1814 oraz Alojzy Żółkowski – ojciec. (EW1; CPW; SPUW). Pochowany na cmentarzu Powązkowskim, w grobowcu rodzinnym Eychhornów, z którymi był spokrewniony (kw. 274, rz. V).

Ulica Eugeniusza Szwankowskiego: dzielnica Bemowo, osiedle Jelonki, od ul. Lazurowej na wschód.

Tekst w całości pochodzi ze strony: PATRONI ULIC http://www.kulturalna.warszawa.pl/patroni_ulic.html